CODto skrót od określenia „Cash on Delivery”; po polsku najczęściej określany jako „płatność za pobraniem”, oznacza usługę pobrania płatności za zamówienie podczas dostarczenia towaru do klienta. To model płatności za zakupy online popularny w wielu europejskich krajach.
PUDO to skrót od określenia „Pick-Up, Drop-Off”; określenie miejsca, w którym można odebrać lub nadać przesyłkę. To ciesząca się dużą popularnością wśród konsumentów metoda logistyki ostatniej mili, dostępna w ofertach operatorów logistycznych w Polsce i za granicą. Punktem PUDO mogą być sklepy i punkty usługowe, automaty paczkowe, kioski. Wykorzystanie PUDO w logistyce daje klientowi elastyczność w wyborze miejsca dostawy i momentu nadania lub odebrania przesyłki.
Q-commerce to skrót od angielskiego określenia quick commerce - model handlu elektronicznego, w którym przewiduje się szybką dostawę produktu na żądanie. Model ten zakłada maksymalne skrócenie procesu dostawy produktów do nabywcy, nawet do kilkunastu minut od złożenia zamówienia. Najbardziej popularne platformy q-commerce w Polsce oferują zakup produktów spożywczych, chemii gospodarczej i artykułów gospodarstwa domowego z dostawą do domu. Funkcjonują w oparciu o sieć małych sklepów, tzw. dark stores, rozproszonych na terenie miasta, w celu skrócenia dystansu fizycznego i umożliwienie sprawnego dostarczenia zakupów na wybrany adres.
.
WMS to skrót od określenia Warehouse Management System - wyspecjalizowany magazynowy system informatyczny. Służy do codziennego zarządzania procesami magazynowymi w celu ich kontroli, optymalizacji i prawidłowego przepływu. System WMS może być częścią szerszego systemu ERP w formie modułu, ale częściej jest osobnym narzędziem, którym dysponują pracownicy odpowiadający za poprawną pracę magazynów firmowych.
White label jest to produkt lub usługa, której producentem i sprzedawcą są dwie różne firmy. Firma oferująca produkt swoim klientom nie jest jego producentem, ale sprzedaje go pod swoją marką. Istnieje wiele firm oferujących produkty white label innym firmom (np. kosmetyki) i zdarza się, że jeden produkt jest sprzedawany pod kilku lub kilkunastoma „szyldami”. Ten model jest często stosowany w przypadku produktów lub usług, które firma chce sprzedawać pod własną marką, bez ponoszenia kosztów związanych z ich produkcją. W porównaniu do produktów private label, model ten umożliwia ograniczenie kosztów.
Pojęcia User Experience (UX) i User Interface (UI) są ściśle związane z projektowaniem wizualnym stron internetowych, aplikacji webowych i mobilnych. Praca projektantów UX i UI wzajemnie uzupełnia się. UX polega na projektowaniu doświadczeń użytkownika podczas korzystania z witryny czy aplikacji. Do tego niezbędna jest wiedza dotycząca m.in. badania potrzeb, preferencji, nawyków użytkowników oraz zagadnień deweloperskich. UI design jest skoncentrowany wokół percepcji użytkownika. Celem projektanta UI jest stworzenie atrakcyjnej wizualnie, angażującej, dopasowanej do użytkownika i intuicyjnej witryny bądź aplikacji, z wykorzystaniem różnych technik projektowych.
TACOS to skrót od angielskiego określenia Total Advertising Cost of Sale - to wskaźnik zwrotu z inwestycji poniesionych w ramach kampanii reklamowej typu PPC (pay-per-click) prowadzonej w serwisie Amazon. Ta platforma sprzedaży internetowej posiada własne narzędzia do promocji, stąd wskaźnik TACOS został stworzony specjalnie na określenie zysków z prowadzonych działań reklamowych PPC w tym marketplace.
SEO to skrót angielskiego określenia Search Engine Optimisation. SEO oznacza zbiór metod optymalizacji witryny internetowej (serwisu, sklepu, produktu), w wyniku której osiąga się jak najwyższe pozycje w organicznych wynikach wyszukiwania. Do najbardziej popularnej wyszukiwarki w Europie i na świecie zalicza się Google, więc termin pozycjonowania (SEO) stosuje się najczęściej w odniesieniu do tego serwisu. Praktyka SEO obejmuje liczne działania, świadczone najczęściej przez specjalistów ds. pozycjonowania lub marketingu internetowego. Termin SEO stosuje się też wobec działań dotyczących optymalizacji listy produktów pod wyszukiwarkę marketplace, np. na Amazon. Działanie to wymaga znajomości środowiska danego marketplace, jednak cel jest ten sam – zaistnieć w jak najlepszych wynikach wyszukiwania pod określonymi słowami kluczowymi. Najlepiej na pierwszej pozycji.
ROPO to model zachowania konsumenta, który szuka w Internecie informacji o produkcie, ale zakupu dokonuje w sklepie tradycyjnym. W przypadku reverse ROPO, ten schemat jest odwrócony i konsument sprawdza produkty w sklepach tradycyjnych, ale zakupu dokonuje online. Badanie takich zachowań konsumenckich jest ważne dla sklepów internetowych, które chcą zrozumieć, które czynniki wpływają na odpływ klientów ze sklepu online do kanałów sprzedaży offline i na odwrót.
ROPO to skrót od określenia Research Online Purchase Offline.
ROI to skrót od angielskiego określenia Return on Investment. ROI to wskaźnik zwrotu z inwestycji, oceniający stopień jej efektywności. Pozwala określić skuteczność prowadzonych działań marketingowych w ramach całego planu reklamy i promocji (do określenia efektywności reklam można posłużyć się wskaźnikiem ROAS), określając kwotę zwrotu z danej inwestycji w odniesieniu do jej kosztów (wytworzenia i reklamy). Wynik ROI wyraża się w procentach.
ROAS to skrót angielskiego określenia Return on Advertisement Spend. ROAS to wskaźnik zwrotu z inwestycji w reklamę. Pozwala określić skuteczność prowadzonych kampanii reklamowych w odniesieniu do pozyskanego przychodu dla firmy z tej reklamy lub kampanii. Wskaźnik ROAS jest z powodzeniem wykorzystywany w reklamie internetowej, ponieważ zaawansowana analityka pozwala na dokładne oszacowanie wartości zwrotu z danego kanału promocji. Możliwe jest też stosowanie go w przypadku mediów offline, jak telewizja czy radio.
PPC to skrót od angielskiego określenia pay-per-click. PPC oznacza rodzaj kampanii reklamowej w Internecie, w której reklamodawca płaci wtedy, gdy użytkownik kliknie w daną reklamę. Model rozliczeń PPC jest najczęściej stosowany w przypadku reklam prowadzonych w wyszukiwarce internetowej, wyszukiwarce na marketplace, ale też w mediach społecznościowych, np. w systemie reklamowym Facebooka.
PIM to skrót od angielskiego określenia Product Information Management. PIM oznacza platformę internetową do zarządzania wszystkimi informacjami o produktach. Te specjalistyczne narzędzia przeznaczone dla firm są bazą danych potrzebną do prowadzenia sprzedaży w sklepach e-commerce, w marketplace’ach i innych kanałach dystrybucji. Korzyścią z wdrożenia systemu PIM jest możliwość aktualizacji informacji o produkcie w jednym narzędziu. Dzięki integracji, zaktualizowane dane są automatycznie przekazywane do zewnętrznych systemów sprzedaży. Systemy PIM ułatwiają więc pracę i zarządzanie, szczególnie w przypadku dużego, różnorodnego asortymentu i wielu kanałów sprzedaży.
One step checkout to angielskie określenie na końcowy proces realizacji zamówienia w sklepie internetowym. Polega na spłaszczeniu struktury procesu finalizacji zamówienia do jednej podstrony. Pozwala to przyspieszyć dokonanie zakupu przez klienta, umożliwia mu podgląd całego procesu zakupu w jednym miejscu. Dla sklepu pozwala zmniejszyć ryzyko porzucenia koszyka przez klienta.
Omnichannel to zbiór działań, które firma podejmuje w celu zapewnienia spójnych doświadczeń sprzedażowych klienta (customer experience) we wszystkich kanałach sprzedaży i komunikacji z klientem (online i offline). Strategia omnichannel zakłada obecność marki w wielu kanałach sprzedaży i komunikacji (social media, sklep internetowy, sklep stacjonarny, marketplace, targi itp.). W odróżnieniu od stgrategii multichannel, omnichannel zakłada wypracowanie spójnych doświadczeń klienta we wszystkich kanałach. Dzięki strategii omnichannel klienci mogą łatwo dokonywać zakupów online, odbierać produkty w sklepie stacjonarnym czy punkcie odbioru lub zamówić produkty online i zwrócić w sklepie stacjonarnym. Dla firm korzyścią z wdrożenia strategii omnichannel jest dotarcie z ofertą do większej grupy potencjalnych klientów, zwiększenie skuteczności działań promocyjnych i zwiększenie sprzedaży.
Multichannel, czyli strategia wielokanałowa, to podejście do sprzedaży i marketingu, w której w celu dotarcia do klientów firma wykorzystuje wiele kanałów dystrybucji i komunikacji. Jej zaletą jej możliwość do dotarcia do szerszej grupy odbiorców w porównaniu do oparcia strategii o jeden kanał marketingu lub sprzedaży. Wykorzystanie wielu kanałów pozwala też na dopasowanie komunikacji i procesu sprzedażowego do zmieniających się preferencji klientów oraz bieżących trendów. W odróżnieniu od strategii omnichannel, kanały wykorzystywane w strategii wielokanałowej działają od siebie niezależnie, a klienci mogą mieć różne doświadczenia (customer experience), w zależności od używanego kanału. Strategia multichannel nie wymaga więc tworzenia spójnej, jednolitej strategii. Uwaga poświęcana jest każdemu kanałowi z osobna a komunikaty mogą być dopasowane do każdego z nich indywidualnie.
Merchant to najprościej mówiąc – sprzedawca; angielskie określenie na podmiot (firmę, osobę) prowadzący sklep internetowy.
M-commerce oznacza sprzedaż i zakupy internetowe z wykorzystaniem urządzeń mobilnych (telefon, tablet). M-commerce daje klientom możliwość dokonywania zakupów w każdym miejscu i czasie z wykorzystaniem sklepów internetowych, platform sprzedażowych (marketplace) i mediów społecznościowych. Poza sprzedażą i zakupem produktów i usług, aplikacje m-commerce udostępniają też dokonywanie płatności mobilnych, przeglądanie katalogów produktów, porównywanie cen itp. M-commerce to skrót od angielskiego określenia mobile commerce.
Marketplace, czyli dosłownie „rynek”, to elektroniczna platforma sprzedażowa, w której kupujący mają dostęp do produktów od wielu sprzedawców w różnych kategoriach, definiowanych przez daną platformę. Sklepy marketplace dzielą się ze względu na zasięg: lokalny (na terenie jednego kraju) lub międzynarodowy (jedna platforma dostępna w kilkunastu czy kilkudziesięciu krajach), specjalizację (marketplace horyzontalne i wertykalne) oraz na grupę docelową (marketplace B2B, B2C, C2C). Marketplace może działać na zasadzie aukcji, gdzie przedmioty są sprzedawane na podstawie ofert kupujących, lub sklepu internetowego, gdzie cena jest ustalana przez sprzedawcę. Marketplace pozwala tworzyć szeroką ofertę produktów i zróżnicowaną ofertę cenową, udostępnia proste i intuicyjne procesy transakcji i dostawy dla klientów. Z tego powodu jest najpopularniejszym sposobem na zakupy w Internecie w wielu krajach. Najbardziej znanymi przykładami marketplace’ów są Allegro, Amazon, OLX, eBay czy Etsy.
Listing to karta produktowa lub strona produktowa w sklepie internetowym lub na marketplace, prezentująca ofertę sklepu. Na jej zawartość składają się informacje o produkcie w formie tytułu, opisu, zdjęć i filmów oraz ceny. Umożliwia klientom zapoznanie się z najważniejszymi informacjami o produkcie.
Konwersja to określenie związane z marketingiem i sprzedażą. Odnosi się do użytkownika strony internetowej, sklepu internetowego, platformy zakupowej, serwisu społecznościowego, który dokonał zakupu bądź zrealizował inny cel określony przez sprzedawcę lub reklamodawcę (np. uzupełnił formularz kontaktowy w ramach kampanii reklamowej lub zarejestrował konto w sklepie).
GMV to skrót od angielskiego określenia Gross Merchandise Value, oznacza wskaźnik łącznej wartości sprzedanych towarów w danym okresie w kanałach e-commerce.
Green commerce to sposób prowadzenia handlu, w którym nadrzędnym celem jest zrównoważony rozwój i minimalizowanie negatywnego wpływu działalności sprzedażowej na środowisko naturalne. Polega na sprzedaży produktów i usług, które są produkowane i oferowane w sposób przyjazny środowisku, np. poprzez wykorzystanie ekologicznych materiałów, redukcję zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych w procesie produkcji.
Fulfillment odnosi się do procesu realizacji zamówienia i dostarczenia produktu do klienta, który jest wykonywany przez zewnętrzną firmę (outsourcing) na terenie kraju producenta lub za granicą. W tym modelu współpracy B2B firma-sprzedawca powierza firmie specjalizującej się w fulfillment proces realizacji złożonych zamówień i dostawy na adres klienta. Wartością dla przedsiębiorcy jest oszczędność zasobów w procesie kompleksowej realizacji zamówień, obsługa zwrotów oraz odciążenie magazynu, bowiem fulfillment umożliwia przechowywanie produktów w firmie realizującej wysyłki. Usługa fulfillment rozwinęła się wraz ze wzrostem popularności handlu internetowego (e-commerce). Popularnymi firmami świadczącymi tę usługę w Polsce są np. InPost i Omnipack.
Fintech to firma łącząca nowoczesne technologie ze światem finansów (fintechy nie są jednak bankami), kierująca swoje produkty i usługi do osób prywatnych i przedsiębiorstw. Fintechy opracowują różnorodne aplikacje, narzędzia internetowe związane m.in. z płatnościami, zarządzaniem finansami, wymianą walut, przelewami zagranicznymi, inwestowaniem itp. W handlu transgranicznym fintechy pomagają konsumentom w zakupie zagranicznym, oferując atrakcyjne kursy wymiany walut i proste płatności, a sprzedawcom – uproszczenie procedur płatności transgranicznych, co przyspiesza proces wprowadzenia produktów na zagraniczny rynek.
Feed produktowy to plik komputerowy zawierający informacje o produktach dostępnych u sprzedawcy internetowego. Przygotowywany w celu prowadzenia sprzedaży w internetowych platformach sprzedażowych lub promocji w serwisach reklamowych (np. Google, Facebook) oraz porównywarkach cenowych. Feed produktowy określa m.in. nazwy produktów, identyfikator produktu, markę, kategorie produktowe, cenę, cechy, pojemność i wagę czy inne cechy fizyczne i użytkowe produktu, zwane atrybutami. Przygotowuje się go na podstawie wytycznych platformy, w której prowadzona jest sprzedaż lub promocja – każdy serwis określa własne atrybuty, które powinny znaleźć się w feedzie. Wysoka jakość informacji zawartych w pliku zwiększa szansę na wyróżnienie oferty, pozyskanie ruchu na stronę sklepu internetowego lub stronę oferty w katalogu marketplace.
FBA i FBM to modele sprzedaży oferowane przez Amazon. FBA, czyli Fullfilment by Amazon, dotyczy procesu sprzedaży produktu, w którym Amazon przejmuje na siebie obowiązki związane z magazynowaniem produktu, zapakowaniem go, wysyłką do klienta na adres dostawy oraz obsługą zwrotu. W modelu Fullfilment by Merchant (FBM) takie obowiązki bierze na siebie sprzedawca, co wiąże się z koniecznością posiadania własnego magazynu i osób obsługujących wysyłkę paczek.
ERP jest zintegrowanym systemem informatycznym, służącym do zarządzania zasobami przedsiębiorstwa. System ERP umożliwia automatyzację procesów i integrację różnych obszarów działalności firmy w jednym programie komputerowym. Integracja modułów zapewnia płynny przepływ informacji w czasie rzeczywistym. Kilkunastu pracowników jednocześnie może wykonywać prace w systemie ERP. Przykładowymi modułami, które może integrować system ERP, są dane księgowe i finansowe, sprzedażowe, magazynowe, związane z produkcją, logistyką oraz administracją.
ERP to skrót od angielskiego określenia Enterprise Resource Planning.
EDI to skrót od Electronic Data Interchange, czyli elektronicznej wymiany danych. EDI jest to proces przesyłania zamówień oraz dokumentów handlowych (np. faktury, zamówienia) między dwoma systemami, bez konieczności ich ręcznego przepisywania. EDI jest często stosowane w handlu internetowym i pomaga usprawnić procesy sprzedaży oraz zarządzania danymi handlowymi.
Dropshipping to metoda prowadzenia sprzedaży internetowej, w której sklep internetowy lub sprzedawca na marketplace nie posiada fizycznie towarów. Sprzedawca korzysta z magazynu dostawcy lub producenta, któremu przekazuje zamówienia złożone przez jego sklep. Pakowanie i wysyłka odbywa się bezpośrednio z magazynu producenta, a więc sprzedawca nie pośredniczy w procesie realizacji zamówienia. Dzięki temu sklep internetowy nie ponosi kosztów związanych z przechowywaniem towarów. Nie musi posiadać też pracowników odpowiadających za pakowanie i wysyłkę. Zadaniem sklepu jest pozyskanie klienta poprzez marketing, sprzedaż, obsługa klienta oraz zarządzanie zwrotami towarów.
Customer journey to angielskie określenie dot. ścieżki klienta, czyli sumy wszystkich interakcji klienta z daną firmą podczas całej relacji określonej w czasie. Proces customer journey rozpoczyna się od pierwszego styku z firmą (np. poprzez zobaczoną reklamę), aż do ostatniego etapu, który może skończyć się przed lub po dokonaniu zakupu. Customer journey opracowuje się w celu zrozumienia klienta, jego potrzeb i celów oraz oczekiwań na każdym etapie styku z firmą, aby zaprojektować odpowiednie customer experience (CX).
Customer Experience (CX) to określenie na doświadczenia klienta podczas kupowania produktów lub korzystania z usług na stronie internetowej lub w sklepie internetowym. CX dotyczy wszystkich interakcji między klientem a firmą, od pierwszego wejścia na stronę, przez dokonanie zakupu, aż po obsługę posprzedażową. Dobrze zaprojektowany CX ułatwia proces zakupowy i buduje pozytywne wrażenia z kontaktu z daną firmą lub marką, dzięki temu firma zwiększa swoje szanse na powrót klienta w przyszłości.
Content marketing to strategia marketingowa, w której tworzy się i udostępnia wartościowe treści, w celu przyciągnięcia potencjalnych klientów (in-bound marketing) i zainteresowania swoją ofertą. W ramach content marketingu powstają różne rodzaje treści, takie jak artykuły na blogu, filmy, infografiki, podcasty, e-booki, a nawet memy i kreatywne posty w mediach społecznościowych.
CLV to wskaźnik pozwalający oszacować całkowitą wartość przychodu od danego klienta lub segmentu klientów z transakcji sprzedaży w danym przedziale czasowym. Wskaźnik CLV oblicza się mnożąc trzy wartości – średniej wartości zamówienia dokonanego przez danego klienta w danym okresie x ilość transakcji sprzedaży w danym okresie (zazwyczaj przez rok) x średnia długość trwania relacji handlowej (w latach).
Buy Box na Amazonie to obszar na stronie produktu, gdzie klienci mogą kliknąć przycisk "Dodaj do koszyka" lub "Kup teraz", aby dodać dany produkt do swojego koszyka lub dokonać zakupu. Na stronie produktu (np. telefonu komórkowego określonego modelu) często pojawia się wiele ofert od różnych sprzedawców. Jednak tylko jeden sprzedawca może otrzymać Buy Box, co oznacza, że ma on swojego rodzaju „pierwszeństwo” wśród innych firm, oferujących ten sam produkt. Buy box jest narzędziem Amazona, który umożliwia większą sprzedaż firmie, której uda się go wygrać.
API to skrót od słów Application Programming Interface. API to rodzaj komputerowego tłumacza, który umożliwia aplikacjom komunikację między sobą. Dzięki niemu programy automatycznie przesyłają i odbierają informacje. API jest wykorzystywane m.in. w aplikacjach mobilnych lub serwisach internetowych.
Cross-dock to model logistyki magazynowej, który jest wykorzystywany w celu przyspieszenia procesu dystrybucji towarów. W magazynie cross-dock towar jest odbierany bezpośrednio z jednego transportu i przekazywany do kolejnego transportu, bez przechowywania go w magazynie na dłuższy czas.
Checkout to angielskie określenie na końcowy proces realizacji zamówienia w sklepie internetowym. Dotyczy zamówienia, które klient dodał do koszyka, a następnie podjął dodatkową aktywność w celu sfinalizowania zakupu. W procesie checkout użytkownik jest proszony o podanie dokładnych danych personalnych, adresu pocztowego, określenia sposobu płatności i realizacji dostawy, czy też akceptację regulaminu. Optymalizacja procesu checkout pozwala na zwiększenie sprzedaży w sklepie internetowym.
1370
Warning: Undefined variable $post_id in /var/www/cross-border.pl/public_html/wp-content/themes/uidea/single.php on line 33
W dzisiejszych czasach podmioty prowadzące działalność gospodarczą mogą realizować transakcje nie tylko z krajami Unii Europejskiej, lecz także z krajami trzecimi. W przypadku transakcji z podmiotem spoza UE konieczne jest posiadanie numeru EORI. Z kolei przy transakcjach z kontrahentem z innego kraju UE może dojść do przekroczenia progów wywozu lub przywozu towarów, co wymaga złożenia deklaracji Intrastat. W niniejszym artykule omówimy, czym jest numer EORI, procedura jego uzyskania i weryfikacji, a także przedstawimy informacje na temat deklaracji Intrastat, progów statystycznych oraz momentu, w którym powstaje obowiązek złożenia tej deklaracji.
Przedsiębiorcy planujący zarówno wymianę handlową z krajami spoza Wspólnoty Europejskiej, jak i przedsiębiorcy prowadzący działalność poza UE, którzy planują prowadzić transakcje na terenie UE, są zobowiązani do posiadania numeru EORI.
Skrót EORI (ang. Economic Operators’ Registration and Identification) oznacza Wspólnotowy System Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych. Podmiot może posiadać tylko jeden numer EORI, który jest ważny na terenie całej Wspólnoty Europejskiej. W przypadku wnioskowania o EORI w Polsce odpowiednim organem zajmującym się nadawaniem numeru EORI jest Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu.
Numer EORI w zależności od tego, w którym kraju zostanie on nadany, może się różnić. Zazwyczaj bazą tego identyfikatora jest numer identyfikacji podatkowej.
Jak wygląda numer EORI?
Wygląd numeru EORI zależy od tego, gdzie podmiot ma swoją siedzibę:
Dla podmiotów krajowych – numer składa się z kodu „PL”, NIP oraz pięciu zer na końcu. Ciąg liczb powinien wynosić maksymalnie 17 znaków, czyli PL (NIP firmy) 00000.
Dla podmiotów z krajów trzecich – numer składa się z kodu „PL”, 14 cyfr oraz litery „Z” na końcu.
Czy sprzedawca e-commerce powinien posiadać numer EORI?
Numer EORI musi posiadać każdy przedsiębiorca, także działający w e-commerce, który posiada swoją siedzibę na terenie Wspólnoty Europejskiej oraz planuje dokonywać importu, bądź eksportu towarów poza terytorium Wspólnoty. Dodatkowo podatnik prowadzący działalność poza Unią Europejską, który planuje eksportować bądź importować towary na terytorium UE, będzie zobligowany do wnioskowania o nadanie numeru EORI.
Ważne! Nadanie numeru EORI oraz potwierdzenie rejestracji musi wystąpić najpóźniej w dniu realizacji pierwszej operacji celnej.
Przykład
Spółka prowadząca działalność na terenie Polski planuje sprzedaż towarów dla klienta z Białorusi. W związku z tym w pierwszej kolejności musi zarejestrować się w systemie EORI, określić osobę uprawnioną do reprezentowania firmy, a także zawnioskować o nadanie numeru EORI przed dokonaniem pierwszej sprzedaży.
Jak uzyskać numer EORI?
Wniosek o wydanie numeru EORI należy złożyć elektronicznie przez portal PUESC. Złożony wniosek weryfikuje Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu.
W celu złożenia wspomnianego wniosku należy posiadać:
konto na portalu PUESC;
podpis elektroniczny;
upoważnienie do reprezentowania podmiotu.
W sytuacji, kiedy urząd stwierdzi, iż podmiot przedstawił fałszywą dokumentację lub dane są nieprawdziwe, taki przedsiębiorca z automatu traci nadany numer EORI.
Jak zweryfikować numer EORI
W celu sprawdzenia autentyczności i ważności EORI należy:
Zweryfikować czy sprawdzany numer jest poprawny – każdy numer EORI składa się z liter (np. „PL” jeśli numer EORI został nadany w Polsce) i cyfr, zazwyczaj jest to ciąg do 17 znaków.
Skorzystać z wyszukiwarki EORI – należy wejść na stronę Komisji Europejskiej. Wskazana strona pozwala na sprawdzenie EORI dla każdego państwa znajdującego się w UE. W przypadku Polski jest to łatwe do zweryfikowania, gdyż wystarczy wpisać znak „PL”, odpowiedni NIP oraz 5 zer na końcu. Przykładowo dla NIP 1234567891 nadany numer EORI to PL123456789100000. Po wprowadzeniu numeru należy kliknąć „Zatwierdź”. Następnie otrzymujemy informację zwrotną dotyczącą wpisanego numeru. Komunikat „This EORI number is not valid” oznacza, iż wskazany numer nie istnieje lub jest nieważny. W sytuacji pozytywnej weryfikacji EORI otrzymamy „This EORI number is valid”.
Skontaktować się z odpowiednimi organami – w przypadku problemów związanych z samodzielną weryfikacją numeru EORI podmiot powinien skontaktować się z odpowiednim urzędem celnym. Podczas kontaktu ze wskazanym organem można dokonać weryfikacji EORI oraz uzyskać dodatkowe informacje.
Niektórzy przedsiębiorcy są zobowiązani, poza posiadaniem numeru EORI, także do wypełniania deklaracji INTRASTAT. Czym jest i kogo obowiązuje posiadanie tej deklaracji?
Czym jest deklaracja INTRASTAT?
Deklaracja INTRASTAT jest dokumentem składanym w unijnym systemie INTRASTAT w celu zbierania danych statystycznych w zakresie wywozu i przywozu towarów pomiędzy krajami znajdującymi się we Wspólnocie Europejskiej.
Kto jest zobowiązany składać deklaracje INTRASTAT?
Obowiązane do składania deklaracji INTRASTAT są te podmioty, których:
wartość wywozu, bądź przywozu towarów przekroczyła progi INTRASTAT określone na dany rok sprawozdawczy lub
wartość wywozu, bądź przywozu towarów przekroczyła progi INTRASTAT obowiązujące rok wcześniej.
Progi statystyczne, które wyznaczają skalę obrotów od których obowiązkowe jest składanie deklaracji INTRASTAT określa Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Obecnie obowiązujące progi wyglądają następująco – rozróżniamy próg podstawowy oraz próg szczegółowy:
Próg podstawowy dla wywozu – 2 700 000 zł.
Próg podstawowy dla przywozu – 5 000 000 zł.
Próg szczegółowy dla wywozu –80 000 000 zł.
Próg szczegółowy dla przywozu –128 000 000 zł.
Rozróżnienie polega na tym, iż w przypadku kiedy podmiot przekracza próg podstawowy, ale jeszcze nie przekroczy progu szczegółowego, składa deklaracje INTRASTAT uzupełniając mniejszą ilość danych.
Jaki jest termin na złożenie deklaracji INTRASTAT?
W Polsce zgłoszenie za dany miesiąc należy złożyć najpóźniej do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu sprawozdawczym. W sytuacji, gdy wskazany termin przypada w niedzielę, bądź w dzień wolny od pracy, termin mija pierwszego dnia roboczego następującego po tym terminie.
Jak wypełnić deklarację INTRASTAT?
Przekraczając podstawowy próg statystyczny, podmiot będzie zobowiązany do składania deklaracji INTRASTAT. W związku z tym należy w deklaracji wypełnić:
Pole 1 – okres sprawozdawczy
Okres sprawozdawczy rozumiany jest jako miesiąc kalendarzowy, w którym towary opuściły terytorium Polski lub wjechały na terytorium Polski.
Pole 2 – Rodzaj deklaracji
W tym polu zaznaczamy czy jest to zgłoszenie pierwotne, korekta całego dokumentu, czy tylko pojedynczych danych.
Pole 3 – Kod jednostki
W tym przypadku należy zawsze wpisać kod 420000. Jest to kod Izby Celnej.
Pole 4 – Odbiorca (przywóz) lub Nadawca (wywóz);
W polu podajemy pełne dane osoby zobligowanej do złożenia deklaracji INTRASTAT.
Pole 5 – Przedstawiciel
Należy wypełnić w sytuacji wyznaczenia przedstawiciela do składania deklaracji INTRASTAT.
Pole 6 – Łączna wartość fakturowa w PLN;
W tym przypadku chodzi o sumę kwot w PLN znajdujących się we wszystkich polach 19 zgłoszenia INTRASTAT.
Pole 8 – Łączna liczba pozycji;
Jest to suma wszystkich pól 9 w zgłoszeniu INTRASTAT.
Pole 9 – Numer pozycji;
Pole 10 – Opis towaru;
Opis we wskazanym polu musi umożliwić klasyfikację towaru według kodu CN (kodu Nomenklatury Scalonej).
Pole 11 – Kod kraju wysyłki (przywóz) lub Kod kraju przeznaczenia (wywóz);
W tym polu wpisujemy dwuliterowy kod kraju.
Pole 14 – Kod towaru;
W tym polu należy wskazać kod CN (kod Nomenklatury Scalonej) zgodny z opisem znajdującym się w polu nr 10.
Pole 16 – Kod kraju pochodzenia (wyłącznie w przypadku przywozu);
W sytuacji braku informacji dotyczącej kraju pochodzenia, podmiot powinien wpisać kod kraju UE, który jest krajem nadania.
Pole 17 – Masa netto (w kg);
W tym polu należy wpisać masę towaru wskazanego w polach 10 oraz 14 określoną w pełnych kilogramach. W przypadku wartości poniżej 0,5 zaokrąglamy w dół, a w sytuacji powyżej 0,5 zaokrąglamy w górę.
Pole 18 – Ilość w uzupełniającej jednostce miary;
Należy wpisać ilość towaru w liczbach całkowitych. W przypadku wartości po przecinku należy zastosować taką samą zasadę jak w polu 17.
Pole 19 – Wartość fakturowa w PLN;
Należy wpisać kwotę netto (nie wliczając VAT i akcyzy) wszystkich transakcji związanych z daną pozycją.
Pole 21 – Wypełniający;
Należy wpisać wszystkie dane teleadresowe osoby, która przygotowała deklarację INTRASTAT, a także miejscowość i datę przygotowania dokumentu.
Pole 22 – Numer identyfikacyjny VAT kontrahenta;
Dotyczy wyłącznie zgłoszeń INTRASTAT w wywozie. Szczególne przypadki dotyczące wypełniania pola 22 zostały opisane w CZĘŚCI IV Instrukcji wypełniania i przesyłania zgłoszeń INTRASTAT.
W sytuacji, kiedy podmiot przekroczy próg szczegółowy, oprócz danych wymienionych powyżej należy wypełnić pole:
Pole nr 7 – Łączna wartość statystyczna w PLN;
Należy ująć sumę kwot w PLN określonych w polu 20 związanych ze wszystkimi pozycjami w zgłoszeniu INTRASTAT.
Pole nr 12 – Kod warunków dostawy;
W tym przypadku należy wpisać literowy kod dotyczący warunków dostaw wg INCOTERMS 2020.
Pole nr 15 – Kod rodzaju transportu;
Należy wpisać kod rodzaju transportu zgodny z wykazem ujętym w załączniku do instrukcji wypełniania i przesyłania zgłoszeń INTRASTAT.
Pole nr 20 – Wartość statystyczna w PLN;
Należy wypełnić pole, w przypadku przywozu lub wywozu towaru w celu uszlachetniania lub po uszlachetnianiu.
autor artykułu
Dostawca rozwiązań księgowych, podatków, kadr i płac oraz korporacyjnych. Specjalizujemy się w doradztwie dla e-sklepów i rozliczeniach podatkowych międzynarodowej sprzedaży e-commerce
W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie używamy technologii, takich jak pliki cookies, do przechowywania i/lub uzyskiwania dostępu do informacji o urządzeniu. Zgoda na użycie plików cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu w takim zakresie w jakim o tym zdecydujesz. W każdym momencie można dokonać zmiany tych ustawień na stronie polityki dotyczącej cookies. Pamiętaj, że brak wyrażenia zgody lub wycofanie zgody może niekorzystnie wpłynąć na komfort użytkowania, a niektóre funkcje mogą być niedostępne. Przycisk "odrzucenie wszystkich" powoduje wyłączenie wszystkich plików cookies, poza funkcjonalnymi - niezbędnymi do prawidłowego działania strony.
Niezbędne (Funkcjonalne)
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyczne (Statystyki)
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Reklamowe (Marketing / śledzenie)
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.